İktidarın durduğu yer

İktidar TÜSİAD’a yapılan operasyonla emekçiden, emekten yanaymış üzere bir izlenim yaratmaya çalışıyor.

TÜSİAD Yüksek İstişare Kurulu Lideri Ömer Aras ve Yönetim Kurulu Lideri Orhan Turan, gözaltına alındılar, adliyede saatlerce söz verdiler, yurtdışı yasağı ve isimli denetim kaidesiyle özgür bırakıldılar.

İlk kez TÜSİAD Yönetim Kurulu Lideri, kollarına girmiş iki polis eşliğinde adliye koridorlarında yürütüldü. Kamuoyuna manzara ve fotoğraf verildi.

Bu imaj kamuoyunu yanıltmasın.

İktidar büyük sermayeye karşı emekçiden yana bir çaba veriyor değil.

Böyle bir izlenim vermek istiyor.

TÜİSAD’a operasyon yaparak bir yandan tabanının işçi kısmının dayanağını sürdürmeye çalışıyor öteki yandan da gibisi sivil toplum kuruluşlarına “hizadan çıkmayın” iletisi veriyor.

Sivil toplum kuruluşlarının “TÜSİAD’a bunu yapan bize ne yapmaz” diye düşünmelerini sağlamaya çalışıyor.

Nihai gaye muhalefet partileri ve muhalif kuruluşlarını, özgür gazetecilik yapmaya çalışan yayın organlarını susturarak, seçimlere muhalefetsiz gitmek.

Ancak TÜSİAD soruşturmaya rağmen yaptığı ikinci açıklamada görüşlerinde ısrar etti.

Bu baskıya direndi.

Keza başta CHP olmak üzere muhalefet partileri, gerçek sendikalar, bayan dernekleri, barolar, öteki sivil toplum kuruluşları iktidarı eleştirmeye devam edeceklerdir.

CHP ve muhalif kuruluşlar, bu iktidarın; insan haklarından, hukukun üstünlüğünden, emekten, işçiden yana bir iktidar olmadığını biliyor.

Bunun en değerli göstergelerinden biri ulusal gelir dağılımıdır.

AK Parti’nin 22 yıllık iktidarı boyunca ulusal gelir dağılımı sermayeden yana, işçinin karşısında daha da bozuldu.

Milli gelirin 2023 yılındaki dağılımına bakalım.

TÜİK’in 2023 yılına ait yayımladığı istatistiklere nazaran, en yüksek gelire sahip yüzde 20’lik kümenin toplam gelirden aldığı hisse bir evvelki yıla nazaran 1,8 puan artarak yüzde 49,8’e çıkarken, en düşük gelire sahip yüzde 20’lik kümenin aldığı hisse ise 0,1 puan azaldı ve yüzde 5,9 oldu.

Bu sonuç iktidarın aldığı kararların sermayeden yana, işçinin ise karşısında olduğunu çok net gösteriyor.

Emekliye 14 bin 500 lirayı, taban ücretliye de 22 bin 104 lirayı kâfi gören iktidar bir de alay eder üzere “asgari fiyatı artırırsak hepsini harcarlar, enflasyon artar” diyebiliyor.

Emekli 14 bin 500 liranın hepsini harcamayıp da ne yapsın?

Hele kirada oturuyorsa 14 bin 500 lira ile nasıl geçinsin?

Bu maaşla bir emeklinin ailesinden yahut etrafından takviye almadan yahut borçlanmadan aybaşını getirmesi mümkün değil.

Bu durum, minimum fiyatlı için de geçerli.

Asgari fiyatla çalışanlar, hele kirada oturuyorlarsa 22 bin 104 lira ile geçinebilir mi, ailesini geçindirebilir mi?

Elbette hayır.

İktidarın TÜSİAD’a operasyon yapması, büyük sermayeye karşı, işçinin yanındaymış üzere konuşmalar yapması bu gerçeği değiştirmiyor.

Bu iktidarı yeri sermayenin yanıdır.

İşçinin, işçinin karşısıdır.

Muhalefet etmesin diye TÜSİAD’a gözdağı vermesi bu gerçeği değiştirmez.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir