ABD merkezli fikir kuruluşu Dış Alakalar Kurulu (CFR), yaklaşık 200 milyon Müslümanın yaşadığı Hindistan’da Başbakan Narendra Modi ve partisinin iktidara gelmesinden bu yana Müslümanların karşı sistematik ayrımcılık, önyargı ve şiddetle karşı karşıya kaldığını öne süren bir makale yayınladı.
Lindsay Maizland tarafından yazılan makalede, uzmanların Hindu milliyetçiliği güden Hindistan Halk Partisi (BJP) iktidarında Müslümanların anayasal haklarına karşın ayrımcılığa uğradığını söylediği ileri sürülüyor.
2014’ten beri misyonda olan Modi’nin 2019’da yine seçilmesinden bu yana hükümete karşı, açıkça Müslümanların haklarını göz arkası eden ve milyonlarca Müslümanı haklarından yoksun etmeyi amaçladığı söylenen tartışmalı siyasetler izlediği tenkitleri geliyor. Müslümanlara yönelik şiddetin daha yaygın hale geldiği Modi idaresindeki Hindistan’da protestolara neden olurken memleketler arası kınamaları da beraberinde getirdi.
Başbakan Narendra Modi
Makalede, Hindistan’ın 70 yıllık anayasasının toplumsal eşitliğin sağlanması dahil birçok eşitlikçi prensip barındırdığı, hatta önsöze 1976 yılında laik sözü eklendiği, lakin anayasanın açıkça din ve devlet işlerinin ayrılmasının gerektirmediği tabir edildi.
Yazar Maizland’ın makalesinde, “Ayrımcılıktan uzak laik bir devlet tasavvur eden Gandhi, 1948’de bir Hindu milliyetçisi tarafından öldürülmüştü” sözleri yer aldı.
Hindistan’daki Müslümanlar “istihdam, eğitim ve barınma üzere hususlarda ayrımcılığa maruz kaldılar. Birçoğu siyasi güç ve zenginlik elde etmenin önünde pürüzlerle karşılaşıyor ve sıhhat hizmetlerine ve temel hizmetlere erişimden mahrum. Dahası, anayasal haklara karşın ayrımcılığa maruz kaldıktan sonra haklarına sahip çıkmak için sıklıkla çaba ediyorlar”.
Müslümanların 2019 seçimlerinden sonra mecliste sadece yüzde beş oranında temsil edilmesinin sebebi kısmen, “hiçbir Müslüman üyesinin mecliste bulundurmayan BJP’nin yükselişine” bağlanıyor.
Hindistan merkezli sivil toplum kuruluşu Common Cause tarafından hazırlanan 2019 tarihli bir raporda, ankete katılan polislerin yarısının Müslümanlara karşı önyargılı niyetleri olduğu, münasebetiyle bu polislerin Müslümanlara karşı işlenen kabahatleri durdurmak için müdahale etme olasılıklarının daha düşük olduğunu ortaya koydu. Makalede, Müslümanlara saldıranların cezasız kaldığı, bilhassa son yıllarda, mahkemeler ve hükümet organları bazen Hinduları Müslümanlara karşı şiddete karışmakla suçlayan mahkûmiyet kararlarını bozduğu yahut davaları geri çektiği tez ediliyor. Hindistan’ın eyaletlerinin din değiştirme tersi yasalar ve okulda başörtüsü takma yasakları da dahil olmak üzere, Müslümanların dini özgürlüklerini kısıtlayan kanunları gitgide daha çabuk kabul ettiği öne sürülüyor.