Farklı ruh hallerine hitap ederek kitlesi tarafından anlaşılır olmayı amaçlayan Ada Hikaye Fazilet ile müzik mesleği, üretim süreci ve çalışmaları hakkında konuştuk.
Müziğe olan ilginiz nereden geliyor?
Müzik öğretmeni olan annem ve babamdan kulak aşinalığı kazandığım müziğin içinde büyüdüm. Birinci olarak keman çalmaya başladım. Okulda sahneye çıktığımda müziğin yalnızca nakaratını çalmam gerekirken ben bütün şarkıyı sahnede çaldığım o gün müzik yapma fikrine kapıldım. Sonrasında müzik söylemeye, farklı enstrümanlar çalmaya ve rock müziğe merak duymaya başladım.
Sunset Stream grubunuzla ilgili neler söylersiniz?
Üç arkadaş ortamızda besteler yapıp kaydettik. Sonra bestelere bateri çaldık ve aniden bu türlü bir küme doğdu. Hayatımın sıkıntı periyotlarında devreye aniden bir müzik giriyor. Bu da o denli bir periyotta ortaya çıktı ve sevildi.
Şarkılarınızı yaparken esin kaynaklarınız neler yahut kimler oluyor?
En çok esinlendiğim nokta hayatın işleyiş formu oluyor. Kimi vakit da makûs şeyler teşvik ediyor beni. Mesela Sunset Stream’de “Uçmam Lazım”a esin veren his; yaşanan hoş bir anın bitecek olması ve anıların özlenmesiydi. Adoya biraz daha serinkanlı, Sunset onu teselli ediyor üzere. İki zıt oluşumu dengelemeye çalışıyorum. Blonde Redhead kümesi ilham kaynağım. Maksadım onlarla bir şey yapabilmek. Erkin Koray’dan esinleniyorum mesela. 60’ları ve 70’leri çok seviyorum.
Gruptan bağımsız, kendi solo projenizi gerçekleştirmeye nasıl karar verdiniz?
Tek başıma da bir şeyler yapmak istedim, Adoya her şeyi yapabilecek potansiyelde biri. Sunset tek bir ruh halini yansıtırken Adoya birçok ruh halini yansıtabilecek bir proje. Son yayımladığım iki tekli de farklı tiplerde. Albümdeki müzikler da farklı bir yerden girip farklı bir yerden çıkacak. Hedefim değişken ruh haline sahip insanlara ulaşabilmekti. Münasebetiyle kendimi daha özgür hissettiğim bir proje oldu.
“Batık Alan ve Şişeler”in gelişim sürecinden bahseder misiniz?
“Batık Alan”ın nakaratını ben yazdım, devamını Rinxlaya getirdi. Ortaklaşa bir iş oldu. İkimizin de ruhsal kasvetler çektiği bir periyottu; hayatla savaş ve kabulleniş üzerine kelamlar yazdık. İsteğimiz anlaşılır olmaktı. Birinci yaptığım besteydi. Kapağını arkadaşım Semih çizdi. Kolajını ben yaptım. “Şişeler”i de çok hoş ve yaralayıcı bir bağlantının içerisindeyken yazmıştım. Aşkın beraberinde kaygıyı da getirmesiyle alakalı bir müzik oldu.
Bir şarkıyı oluştururken evvel kelamlar mi geliyor, yoksa müzik mi?
Bir öncelik sırası yok aslında. Bazen evvel kelam yazıyorum, bazen de tam zıddı oluyor. Bir şeyler üreterek kendimi tabir ettiğimi düşünüyorum. Başımda karışık bir trafik olduğunda onu düzenlemek için gereken trafik ışığı, müzik oluyor.
Şarkılarınıza klip çekmeyi düşünüyor musunuz?
Adoya için bir klip senaryosu yazdım. Albümdeki giriş müziğini ikinci müziğe bağlayan bir klip olacak. Hatta bu albümden iki tane klip düşünüyorum. Başımdakini yansıtabilecek gerçek takımı araştırma basamağındayım.
Yaptığınız tıbbın Türkiye’deki geleceğiyle ilgili neler söylersiniz?
Her iki cinsin de kendi özel kitlesi oluşabileceğini düşünüyorum. Amacım hiçbir vakit çok büyük kitlelere hitap etmek olmadı. Özümsenmek, anlaşılmak ve birebir hisleri hissedebileceğimiz bir kitleye ulaşmak istiyorum.