Sivas’ta Pir Sultan Abdal aktifliklerine katılmak için geldikleri Madımak Oteli’nde 2 Temmuz 1993 günü 32 aydın ile birlikte katledilen Hasret Gültekin’in annesi Hace Hanım Gültekin, oğluna dair anılarını anlattı.
‘KEŞKE İSMİNİ ‘HASRET’ KOYMASAYDIM TAHMİNEN ONA HASRET KALMAZDIM’
Pirha’ya konuşan Hace Hanım Gültekin, “Beş kızdan sonra Hasret doğdu. Erkek çocuğa hasrettik diye ‘Hasret’ koyduk. Keşke ‘Hasret’ koymasaydım. Tahminen ona hasret kalmazdım” dedi.
Gültekin’in küçük yaşta sanatçılık yaptığını söyleyen anne Gültekin, “Fazla da yanımızda durmadı. Daima orada buradaydı. Sanatçılığı olduğu için fazla kalmazdı konutta. Ondan sonra da evlendi. Allah’ıma şükür ki evlendi de çocuğu oldu. Roni’m var. Çalardı, söylerdi, meraklıydı. Bizim buralarda bir cenaze merasimi var ise hepsini, ağıtları dinlerdi. Çok meraklıydı o denli şeylere. Hiç çocuk olmadı ki. Yürümeye başladığı vakit güya 10 yaşındaydı. O denli laflar, o denli şeyler konuşuyordu ki. Bir yaşlı görürse çabucak giderdi. Soru sorardı. Meraklıydı o denli şeylere. Daima yazardı.”
‘TEK TELLİ KIRIK BİR BAĞLAMASI VARDI’
Gültekin’in birinci olarak tek telli kırık bir bağlaması olduğunu söyleyen anne Gültekin, “Bağlama kırılmış ve yalnızca bir teli kalmıştı. Bir tarafı kalmıştı. Onu baktım ki tutmuş. Gücü de yetmiyor, çekiyor yerde. Odunları indirdim. Dedim ‘Bırak onu ne yapacaksın?’ Ağladı. Ben de dokunmadım. Tek telle o denli uğraşıyordu. Ondan sonra işte altı yaşındayken babası ona küçük bir cura aldı. Onunla başladı. Büyüdükçe büyüdü. Alışılmış hem hüzünlendim hem sevindim. Biz, okulu ertelemesin, dedik. Kadıköy Anadolu Lisesi’nde okudu. Babası her gün otomobille götürüp getiriyordu. Bahçelievler’den Kadıköy’e. Bir konuk gelseydi ona yanaşırdı. Bir şeyler sorardı. Sazı eline alır almaz. Fazla da meskende kalmıyordu. Senede birkaç sefer Almanya’ya gidiyordu. Ortada kendisi söyleyeceği türküleri danışıyordu bize. Ben Kürtçe türküleri seviyordum. O da bir, ikisini söyledi lakin sonra bıraktı. Arıx’ı söyledi. Bir cenaze oldu mu ağıt söyleniyor. Onlara çok meraklıydı. Çekerdi çabucak.”
‘KOÇGİRİ TARİHİNE DAİR HER ŞEYİ SORUYORDU, ARŞİV TOPLUYORDU’
Hasret Gültekin’in babaannesinin Alevi geleneklerine bağlı bir bayan olduğunu vurgulayan Gültekin, kelamlarını şöyle sürdürdü:
“Alevi geleneklerine ekseri babaannesi. Biz o vakit çok gençtik. Babaannesi hem biliyordu hem de çok tutucuydu. Çocuklar öğrensin, bilsin isterdi. Daima babaannesinden öğrendi. Babaannesi çok itikatlı biriydi. Çocuklara ‘Bizim yolumuz bu’ diye söylerdi. Hasret köyde ceme girmedi. Diğer yerde girdiyse bilmiyorum. Evvelce dedeler gelirdi, cem kurulurdu lakin Hasret yoktu o vakit. Sonra da aslında o denli bir şey yoktu. Öbür yerde gitmişse bilmiyorum. Ancak kesinlikle gitmiştir.
Bizim buralarda ölüler oldu mu acı çok oluyor. Oralarda etkilenmiş olabilir. Natürel ki Koçgiri geleneği o denli. O da meraklıydı. Masraf, dinlerdi. Hatta ben ‘Ya sen erkek çocuğusun. Ne işin var buralarda?’ diyordum. ‘Ben seviyorum’ diyordu. Kendi besteleri vardı. Eşinin yanında yazılı besteleri var. Koçgiri tarihine dair her şeyi soruyordu. Arşiv topluyordu. Sarfiyat yaşlılara sorardı.”
‘BENİM GÖRDÜĞÜM ACIYI DÜŞMAN GÖRMESİN’
Anne Gültekin, Madımak katliamına ait şunları söz etti:
“Allah düşmana vermesin. O denli kolay değil. Günahları, hataları neydi ki? Türkü söylediler, ne yaptılar ki? Hepsi 15 yaşındaydı. 20 yaşındaydı. Benim gördüğüm sıkıntısı, acıyı düşman görmesin. Ciğer acısı o denli bir acı ki… Yapan da benim üzere sızlasın. Öteki bir şey demiyorum.”
Hace Hanım Gültekin ile yapılan röportajın tamamı Can TV’de saat 18.00’de yayınlanacak. (HABER MERKEZİ)
KAYNAK