HDP’ye kapatma davası ve HDP’ye bakanlık tartışmalarını köşesine taşıyan Karar müellifi Ahmet Taşgetiren, “Neresi tehlike oluyor HDP’nin?” diye sordu.
“HDP birinci parti olsa…” başlıklı köşesinde, “Bugün Türkiye demokrasisi ‘HDP’yi ne yapmalı?’ sorusu etrafında kıvranıyor” diyen Taşgetiren, “Şu andaki konforumuz, HDP’nin parlamenter sistemde olduğu üzere şimdi birinci parti olup hükümet kuracak, ya da mevcut sistemde Cumhurbaşkanı adayını seçtirecek oy potansiyeline sahip olmaması… Yani farzı muhal HDP yüzde 50 artı 1 oy alabilse ve içinden bir Cumhurbaşkanı çıkarabilse sistemimiz ne yapardı?” dedi.
Taşgetiren’in yazısından ilgili kısım şöyle,
“Eh şimdilik o denli bir “tehlike!” yok. Rahat nefes alabiliriz, HDP’ye oy verenler şimdi o kadar çoğalmadılar!
O kadar çoğalmadılar fakat bugünkü oy varlıkları ile bile diğer denklemde tehlike oluşturuyorlar.
Ya da şöyle söyleyelim: Bir yerde dururlarsa tehlike değiller, diğer konum seçerlerse tehlike haline geliyorlar.
HDP’ye oy veren vatandaşlar (sahi onlar da bu ülkenin vatandaşı) kendi pozisyonlarına bakıp, hayretler içinde kalsalar yadırganmaz.
Şu durumda tehlikesin, şu konumda el üstünde tutuluyorsun.
Vaktiyle bizler, yani oy verip vermemek kıymetli değil, Refah çizgisiyle bir halde aidiyet kuranlar, “öz yurdunda garipsin öz vatanında parya” diye tanımlardık ülkedeki durumumuzu.
HDP, Kürt vatandaşlarımızın ağırlaştığı bir parti. Partileri hakkında bu kadar yazılan ve yapılanlara bakınca ne hissediyorlardır dersiniz?
Bizlere gelince, bizler, yani dünün “potansiyel tehdit” diye nitelenenler, artık yargılama durumunda mı hissediyoruz kendimizi? Devletin tüm reflekslerini biz mi üstlendik? Sistemin sorun olarak gördüklerini biz de sorun olarak görmeye mi başladık? HDP’ye oy veren ve çoğunluğu Kürt olan vatandaşlar “Biz”e de heyeti tertibin dışlayıcı, hükmedici, güç kullanıcı aparatları olarak mı baksınlar artık?
“Biz” neyiz, kimiz sahi? CHP’nin bile uzaklık koymaya çalıştığı Kemalist kodların tekrar bedenlendiği bir siyasi hadise miyiz?
HDP rakip alana uzaklık koysa onunla bir kaygısı yok arkadaşların. Ne Kandil sıkıntısı olacak ne İmralı… Kim bilir tahminen “Silivri’deki” bile “Gel takımının başına geç” diyerek tahliye edilebilir. Yargımızın o becerileri de olabilir pekâlâ. HDP’nin 6’lı masaya yönelik hem de tam kendi hesapları çerçevesindeki itirazları iktidarın medya lisanında çok çok şirin bulunmuyor mu?
Öcalan’ın mahali seçimlerde ekranlara taşınan bildirisi, HDP’ye yalnızca “tarafsız kalın” daveti yapmıyor muydu? Demek HDP’nin tarafsız kalması bile Öcalan’a devlet nezdinde prestij kazandırıyor.
O vakit neresi tehlike oluyor HDP’nin?
“HDP’li birine bakanlık verilir mi?”yi tartışıyoruz ya… Haydi sormaya devam edelim:
-HDP’liler Meclis’e girebilir mi? HDP’li biri Meclis Başkanvekili olabilir mi? HDP hazine yardımı alabilir mi? HDP’li birisi belediye lideri seçilebilir mi?
Bu soruların varıp dayanacağı yer ülkenin milyonlarca insanında “HDP’ye oy verenler bu ülkede yaşayabilir mi?” halinde hesaplaşma hissinin oluşmasıdır.
“Biz” dedim ya yukarda tırnak içinde, işte o “Biz” bugün empati yapma vasfını kaybedip kaybetmediği sorgulaması ile karşı karşıya.
***
Yazıyı noktalamadan Selahattin Demirtaş’ın Kobani davasındaki savunmasında yaptığı “PKK silah bırakmalı. Devlet bunu Öcalan’la görüşmeli” davetine temas etmek isterim. Bu davetin “PKK silah bırakmalı” kısmı bence kıymetli. Bunu Demirtaş’ın yapması kıymetli.
“Öcalan’la görüşme” kısmı devletin hiç yapmadığı bir şey değil. Tahminen şu anda da yapılıyordur. Bence HDP de Demirtaş’ın bu davetini daha tesirli biçimde meydanlara taşımalı.” (HABER MERKEZİ)
YAZININ TAMAMI